Στις 14 Μαΐου γιορτάζεται η Γιορτή της Μητέρας. Στο σχολείο μας για να τιμήσουμε την μέρα αυτή, πραγματοποιήσαμε μια γιορτή προς τιμή των μαμάδων στο νηπιαγωγείο, με ποιήματα και τραγούδια των παιδιών, προσφέραμε λουλούδια και κατασκευές φτιαγμένα από τα παιδία, και ακολούθησε ομιλία της Ψυχολόγου για τον δεσμό μητέρας-παιδιού και για τον ρόλο της σύγχρονης μητέρας. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν δράσεις στο δημοτικό, όπου εμπεριείχαν δραστηριότητες, προβολή βίντεο και δημιουργία κατασκευών, οργανωμένες και αυθόρμητες από τα παιδιά μας με αγάπη για την μαμά τους.
Μάνα, μητέρα, μαμά. Τρεις λέξεις που κλείνουν μέσα τους ομορφιά, τρυφερότητα, και αγάπη. Η «μητέρα», βιολογική και μη, αποτελεί ίσως την πιο σημαντική παρουσία στη ζωή του ανθρώπου. Μια ύπαρξη γλυκιά και ανιδιοτελής. Είναι εκεί όταν τη χρειαζόμαστε, πρόθυμη να μας ακούσει και να μας δώσει τις συμβουλές της, τη φροντίδα της, την αγκαλιά της, να μας θρέψει και να μας ηρεμήσει, να διώξει μαγικά τον φόβο και τον πόνο μας. Ένας ανυπέρβλητος δεσμός που υμνήθηκε όσο κανένας άλλος, η μάνα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης χιλιάδων καλλιτεχνών.
Η μητέρα ήταν, είναι και θα είναι ξεχωριστή για το παιδί, τον έφηβο, τον ενήλικα. Και η σημερινή μέρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ευκαιρία για να την τιμήσουμε και να της δείξουμε πόσο πολύ την αγαπάμε.
H μητέρα με υψηλό αίσθημα ευθύνης, βρίσκεται πάντα δίπλα στο παιδί της,
έχοντας ως έγνοιες της την μόρφωση, εκπαίδευση, την ψυχική και σωματική υγεία του του παιδιού της. Ενώ άλλοι θεσμοί αμφισβητούνται, η καλύτερα βάλλονται, ο ρόλος της μητέρας όταν επιλέξει μια γυναίκα, ή ένας άντρας με τον ρόλο του τροφού, αντιμετωπίζεται με υπέρτατη συγκίνηση και σεβασμό καθολικά.Η μητρότητα είναι ένα αρχέτυπο που μοιράζεται όλο το ανθρώπινο γένος. Οι γυναίκες θέλουν να κάνουν παιδιά, ανεξαρτήτως εποχής και πολιτισμού. Όλοι οι πρόγονοί μας είχαν μια μητέρα και μεγαλώσαμε σε ένα περιβάλλον όπου η μητέρα κι οι άλλες μητρικές φιγούρες ήταν παρούσες. Άλλωστε, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να επιβιώσουμε χωρίς τη σύνδεσή μας με μια τροφό, ειδικά στα πρώτα χρόνια της ζωής μας που είμαστε αβοήθητα βρέφη.
Μοιάζει λοιπόν λογικό να είμαστε “φτιαγμένοι” με έναν τρόπο που να αντικατοπτρίζει αυτό το εξελικτικό περιβάλλον: ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο έτοιμοι να θέλουμε μητέρα, να την αναζητούμε, να την αναγνωρίζουμε, να αλληλοεπιδρούμε μαζί της. Το βρέφος στρέφεται ενστικτωδώς στο μητρικό στήθος. Έτσι, το αρχέτυπο της μητέρας, είναι η ενσωματωμένη δυνατότητα που έχουμε να αναγνωρίζουμε μια συγκεκριμένη σχέση, αυτή της «μητρότητας». Μια σχέση καθοριστική για την ανάπτυξη και εξέλιξη της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η ανατροφή των παιδιών με αγάπη κάθε μέρα – με άνευ όρων αγάπη – θα τους δώσει τη δύναμη και την καθοδήγηση που χρειάζονται για να εξελιχθούν σε ώριμους, υπεύθυνους ενήλικες που είναι αρχιτέκτονες της δικής τους ευτυχίας. Η μητέρα δίνει ζωή μέσα από την δική της ζωής. Ο ισχυρός δεσμός μεταξύ μητέρας και παιδιού ξεκινάει ήδη από την σύλληψη και την ενδομήτρια ζωη, από την μήτρα με τον ομφάλιο λώρο που παρέχει τροφή στο αναπτυσσόμενο παιδί. Το ζεστό καταφύγιο της μήτρας χρησιμεύει επίσης για τη μετάδοση συναισθημάτων μεταξύ των δύο ώστε να εμβαθύνει τον δεσμό.
Γιορτή της Μητέρας, λοιπόν, είναι αφιερωμένη σε αυτό το μοναδικό και αναντικατάστατο πρόσωπο, σε πραγματικό, φαντασιακό και συμβολικό επίπεδο. Μια γιορτή έχεις συμβολικό χαρακτήρα που δύναται να μας βάλει σε σκέψη για να δούμε τον όρο μητέρα. Μία ευκαιρία να εκφράσουμε στη γυναίκα, που μας έδωσε τη ζωή και μας φρόντισε, την αγάπη και το σεβασμό μας. Λίγα λουλούδια, ένα χαμόγελο, ένα φιλί και ένα απλό «ευχαριστώ», μπορεί να είναι λίγα για να χωρέσουν την ευγνωμοσύνη μας για όλα όσα μας προσφέρει. Είναι όμως αρκετά για να την κάνουν ευτυχισμένη.
