Η φετινή 25η Μαρτίου δεν μας βρήκε να την γιορτάζουμε στις εκκλησίες μας και στις πλατείες με καταθέσεις στεφάνων και παρελάσεις. Τα σχολεία μας κλειστά κι εμείς στο σπίτι να σκεφτόμαστε πόσο θα θέλαμε να γιορτάζουμε αυτή τη μέρα. Ωστόσο περισσότερο από κάθε άλλη φορά φέτος, η γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και η έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία το 1821, φαντάζουν πιο επίκαιρες από ποτέ!!
Αλήθεια, πόσο ανάγκη να έχει όλη η ανθρωπότητα την αναγγελία μιας χαρμόσυνης είδησης μέσα στις δύσκολες στιγμές που περνά;
Και ειδικότερα ένα τέτοιο μήνυμα για την επικείμενη γέννηση του Χριστού μας!
Πόσο επίκαιρη είναι να η διαφύλαξη της εθνικής μας ανεξαρτησίας, της εθνικής μας υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας, κάτι που με γενναιότητα και αυταπάρνηση μας κληροδότησαν ως χρέος οι αθάνατοι ήρωες του 1821, υψώνοντας το λάβαρο του αγώνα και δίνοντας όρκο για την απελευθέρωση της πατρίδας «Ελευθερία ή θάνατος».
Σήμερα λοιπόν, η πατρίδα μας δοκιμάζεται και εκείνοι οι ήρωες βρίσκονται πια στα πρόσωπα του γιατρού, του νοσοκόμου, του στρατιωτικού στα σύνορα σε στεριά και θάλασσα και δίνουν όλοι μάχη με λιγοστά εφόδια , αλλά με όλες τους τις δυνάμεις. Σε όλους αυτούς χρωστάμε το λιγότερο να είμαστε ενωμένοι, να είμαστε βοηθοί τους, να κρατάμε την ελπίδα αναμμένη και να βλέπουμε μπροστά με αισιοδοξία.
Τιμή και δόξα σε όλους αυτούς, παλαιότερους και σύγχρονους ήρωες!
Ελευθεριά ή θάνατος
στους Έλληνες φωνάζει
και στις αδούλωτες ψυχές
χαρά κι ελπίδα στάζει.
Βροντούν τα όπλα, τα σπαθιά
γυαλίζουν στον αέρα!
Εικοσιπέντε του Μαρτιού
ευλογημένη μέρα.